Ljúfa líf

Ég og Justin áttum yndislega 4.5 dag í Siem Reap. Hótelið var æðislegt, fyrir utan það að það var ekkert beikon með morgunverðar hlaðborðinu (Justin var mjög ósattur með það!!). Við ætluðum að skoða Angkor en svo varð ekkert úr því þannig að við nutum þess bara að vera saman. Gerðum eiginlega ekkert annað en að sofa, borða og sofa meira. Justin fór í golf og ég fór á spa í skrub og nudd.
Við fundum frábærann japanskann veitingastað, vel falinn í hliðar götu langt frá öllum túristum og með pínu pínu lítið skilti sem sést ekki! En maturinn æðislegur og stórir skammtar. Kona eigandans kom út úr eldhúsinu alveg furðulostin á pöntuninni okkar og spurði "Eruð þið viss um að þið viljið allann þennann mat!?", þegar allt (miso súpa, 2 forréttir, salat, kjúkklingabitar, svína-katso og 12 sushi bitar) var horfið ofan í okkur ásamt potti af Woolong tei var konan alveg agndofa.
Það var voðalega gott að komast út úr Phnom Penh í smá tíma, alveg best í heimi. Það var líka Water Festival í Siem Reap en ekkert í samanburði við það sem gengur á í Phnom Penh. Við fundum góðann stað til að standa á og horfðum á fullt af bátum keppa í kappróðri. Skemmtilega mikið af stelpu liðum en það lið sem vann var að sjálfsögðu ANZRoyal liðið!

Nú fer svo sannarlega að styttast í Ástralíu! Og ég hlakka svo til! Þrjár vikur af stuði og gleði, sól og hita, ströndum og ströllum. Justin er búinn að þjálfa mig í áströlsku:
Við förum til Radelaide (Adelaide) að hitta rellies (ættingja) til að halda chrissie (jól). Svo förum við á barinn og fáum skúner (1/2 líter af bjór) og pöj (pæ, baka) og ég mun segja með nöldur tón "chuck us a pöj, luv" (gemmér böku, ljúfan).
Ég ætla að panta að fara í Ikea svo að jólin mín geti byrjað, er meira að segja búin að finna það út á netinu hvað það er langt í næstu Ikea búð í Melbourne og Sydney. Eldfastamótið mitt brotnaði nefninlega, eða hreinlega klofnaði í tvennt og kallinn á markaðnum vildi fá 27 dollara fyrir skitið skítugt mót! Svo langar mig líka til að kaupa ostaskera, ég er búin að skera mig einum of oft á puttunum við það að skera ost.

Best að skúra og setja utan um sófann um leið og ég er búin að koma rottunni, sem var að hlaupa yfir stofugólfið mitt, út!! Ewww!

Gleði gleði

Helgin var góð, ég vann samt ekki grænmetið. Öllum fannst hugmyndin mín stórkostleg en allt kom fyrir ekki. Ég meina Mikjál Jackson maís: maís sem er hvítur, disformed og poppaður = poppkorn!
Það var einn sem kom sem grænmeti. Hann stal spítala fötum, var með IV í melónu og slefaði mikið... Sú sem vann tók kálhaus, teiknaði á hann gleraugu og gróf smá gat og tróð sígarettu þar inn. Kálhausinn var svo sem líkur kálhausnum honum Dene þannig að... Liv sagði samt að hún trúði því ekki að hún hefði unnið Scott grænmeti og Mijkál.. Hún er viss um að hún hafi óvart mútað Dene!

Vorum svo bara slök það sem eftir var helgar, ég lærði mikið mikið og fékk vegabréfs áritun til Ástralíu.

Dagurinn í dag var æðislegur.
Símanum mínum var stolið í vinnuni.
Krakkarnir í sundinu voru sum frekar erfið.
Uppgötvaði að ég var næstum rekin frá ELT fyrir að vera ekki sammála öllu hjá þeim! Búið að reka tvo kennara nú þegar útaf klutum sem þau sögðu á síðasta fundi... þannig að núna ætla ég bara að þeygja og vera ótrúlega góð.
Byrjaði með 37 nemendur á þessari önn, missti næstum helminginn því ég vil ekki gefa þeim of mikið af hand-outs þar sem ég vil að þau venjist alvöru námi, þar sem maður fær ekki nærri því allt upp í hendurnar. Hefur greinilega öllið mikilli gremju. En þau 21 sem eftir eru spurja spurninga, hlæja að mér og eru virk svo það er gott, næstum allir skiluðu meira að segja helgar heimavinnunni sinni!! Ótrúlegt! Gerðist aldrei á síðustu önn.
Svo var alveg óþarflega mikið starað á mig í dag sem gerði mig ferlega pirraða. Allt í lagi þegar fólk lýtur á mann og kannski kíkir aðeins en þegar það er starað með galopinn munninn og ekkert verið að fela það verð ég eiginlega bara ill. Um daginn var t.d. einn sem starði svo mikið á mig að hann varð að ná í 2 aðra til að stara líka. Þetta eru ekki góðlátleg áhorf, als ekki.

En nóg um leiðindi og pirring.

Sá að McD ætlar að hætta á Íslandi. Alltaf líkjast löndin mín hvort öðru meir og meir. Hér er bara hægt að fá Lucky Burger og BBWorld (eða Salmonella-world eins og það er gjarnan kallað). Skemmtilegt nokk.

Enn meira skemmtilegt: Nýtt á Dohop um nudd: http://blog.dohop.com/index.php/2009/10/26/massaging-south-east-asia/ mmmmmmmmmmmmm nudd mmmmmmmmmmmmmm

Og bara þriðjudagur, miðvikudagur, frídagur, föstudagur, laugardagur=flug til SR, frí, frí,frí, hálfurdagur frí, frí, hálfurdagur frí, helgi, mánudagur: aftur eðlilegt. Svo sem verður ekkert frí alvöru frí þar sem heimalærdómurinn er alltaf hangandi yfir mér, en ég þarf allavega ekki að elda eða þrífa!

Best að halda áfram, 13 tíma dagur kominn so far.. bara nokkrir tímar eftir, þetta fer að verða þreytandi.

Ást og hamingja.

Óttaslegið grænmeti.

Ég er að fara í afmæli í kvöld. Þemað er grænmeti. Allir eiga að koma með grænmeti og sá sem kemur með það frumlegasta vinnur. Ég ætla að fara með Michael Jackson maís. Þá hlýt ég nú að vinna.

Nú erum við búin að bóka flug til Siem Reap, undarlega ódýrt miðað við að við förum á Water Festival. Við ætlum við að gista á : angkormiracle.com/ ...5 stjörnur á $60 (kostar annars $300,næst best á eftir minnstu svítunni), ekki slæmt. Það verður ljúft! Fjórir dagar af rómantík, Angkor, svefni. 

Á miðvikudaginn borðaði ég kóreiskt í fyrsta skipti. Við fórum í viðskitpakvöldverð með Mr.Lee sem er kóreiskur viðskiptamaður og fjárfestir bauð okkur út til að halda upp á að hann er að fara að kaupa hrísgrjónamarkaðinn í Kambódíu, og ætlar að búa til mörg hundruð störf og alskonar. Það var skemmtilegt. Hann sagði okkur eitt mjög áhugavert, fyrir einhverjum árum þegar hann vann í Kaliforníu. Þar eru ræktuð hrísgrjón og allri umframframleiðslu var bara hent í sjóinn, en ekki gefin til fátækra. Hann talaði um allt upp að 40 tonnum í fiskamat! Synd og skömm.

 Það tók mig rúmlega hálftíma að komast í vinnuna í morgun. Minn vanalegi motodop var ekki fyrir utan húsið okkar, bara einhverjir unglingar sem ég þoli ekki, þeir keyra of hratt og kölluðu mig feita belju og sýndu mér löngutöng einu sinni þannig að ég þygg ekki far með þeim. Enívei, ég varð því að taka einhvern góðlegan ókunnugann mann. Bað hann að fara Norodom, hann sagði nei, förum Presstræti. Ég sagði ok... svo sagði hann nei því það er svo mikil umferð þar. OK, sagði ég, förum þá niður Monivong. Já góð hugmynd sagði hann.. en nei... hann hélt bara áfram og áfram og reyndi eftir bestu getu að láta hann stoppa og snúa við, en hann sagðist vita um styttri leið. Og hann fór lengra og lengra niður Russian Blvd.  ég var ekki sátt við þetta og öskraði á hann "Farðu til baka, ég þarf að fara í vinnuna, ég er orðin of sein allt útaf þér gamli api". Hann sagði já já ég beygji hérna niður og við förum í BKK1. Svo stoppaði hann og vildi láta mig bíða einhverstaðar út í andskota. Ég þver neitaði og um leið og hann hvarf bak við bíl til að fara inn í eitthvað hús hljóp ég! Ég veit ekkert hvað hefði gerst ef ég hefði beðið en ætlaði ekki að ógna örlögunum! Var samt frekar skelkuð og vonaði að hann kæmi ekki á eftir mér og um leið og ég fann annann móto gæja stökk ég á hjólið og bað hann um að fara hratt hratt í BKK. Mig sakaði ekki, en þetta var frekar óhuggnalegt!

Eftir vinnu fór ég á markaðinn... aldrei áður hef ég kúgast á markaðnum. Ég ætti að vera vön lyktini sem er þar en allt í einu bara var ég ekki að meika það. Þurkaði fiskurinn, betel hneturnar, kjötið, smokkfiskurin...allt bara varð of mikið.

Þetta er bara búinn að vera einn af þessum dögum einhvernvegin.

 Ég kenndi samt sjálfri mér að gera heljarstökk! Það var hryllilega gaman! Ég og Sokuntea (aðstoðarmanneskjan mín) stukkum alveg milljón sinnum á milli sundtíma. 

 Góða helgi, ég veit að mín verður full af lærdóms-stuði!! Ohj bara! 

 

 

Phnom Penh, skemmtileg borg

Undur og stórmerki, nýtt blogg bara strax...

ELT byrjaði aftur í dag, ég er aftur að kenna 3B og er með 27 nemendur kannski fæ ég fleiri kannski fæ ég færri en mér lýst miklu betur á bekkinn minn núna heldur en á síðustu önn. Þau lögðu sig fram við að koma með spurningar og ég gerði ofboðslega mikið grín af sjálfri mér. Getur líka verið að ég sé mun öruggari með mig í þessu starfi en á síðustu önn.

Svo var ég að ganga heim, mér finnst það alveg nauðsynlegt til að hreinsa höfuðið áður en ég kem heim svo ég taki ekki of mikla vinnu heim þar sem ég vinn nú alveg nóg heima. Þetta er ekkert það merkilegt en ég labbaði fram hjá einni ráðuneytisbyggingu sem er á Norodom og þar er smá tjörn eða brunnur fyrir framan. Þar voru átta karlmenn á lendarskýlum að baða sig. Svo neyddist ég til að fara framhjá ruslabíl sem lyktað ekki illa!! Ég var sko tilbúin með lófann fyrir framan andlitið en fann svo bara enga ógeðslykt.

Annars hefur þetta verið mjög góður í Phnom Penh. Fór á ferlega svankí stað í hádeginu, fullt af business köllum flissandi eins og skólastelpur og skólastelpurnar að lesa blöðin mjög alvarlegar á svip, einn háttsettur og dónalegur hermaður.. þetta var nú bara götu búlla þar sem ég fékk frítt te og núðlur fyrir dollar. Justin hefur því tekið kredit kortið sitt til baka, hann er ekki sáttur við að ég sé að eyða 4000 rílum í mat á svona hip og trendí stöðum. Svo við tölum nú ekki um peningaspreðið á mér á spa og verslunnarferðir, með nýju Prada töskuna mína sem er ekki að detta í sundur..

Nú erum við að verða of sein í teiti, end of term parteyh fyrir Giving Tree.

Verið heil og sæl.

Föstudagur Laugardagur Sunnudagur

Það munar ekki um það. Ég og Justin vöknuðum bara spræk klukkan 6 í gærmorgun en því það var laugardagur og við fengum okkur öl á föstudaginn ákváðum við að kúra aðeins lengur en spruttum á fætur um átta og elduðum morgunmat. Justin sá um smoothie-inn (mangó, ástaraldin, léttmjólk og bláberja ís) og ég sá um eggin. Justin vildi samt eiginlega sjá um eggin og ég ætti að meðhöndla smoothie gerð  ... Svo rauk pilturinn út að kaupa mótórhjól. eitt stykki 250cc RX tryllitæki. Sem betur fer er hann búinn að kaupa allann öryggisbúnað, annars mætti hann sko ekki fara á mótórhjólið. Um daginn datt hann og hnéhlífin brotnaði í tvennt þannig að þið getið rétt ímyndað ykkur hvað hefði getað gerst! Justin ætlaði að kaupa hjól fyrir mánuði, en þá ákvað botnlanginn minn að vera með stæla og svo ákvað tryggingafélagið mitt að vera með ennþá meiri stæla þannig að hjólkaupin töfðust heldur betur. Hann er búinn að tala um þetta síðan í apríl og ég er búin að fara í milljón hjólabúðir með honum og svo að sjálfsögðu kaupir hann það fyrsta sem við skoðuðum 

Á föstudaginn áttum voða gott kvöld. Ég gerði roast chicken og kartöflustöppu og mango salsa salat í kvöldmatinn. Hristi það hreinlega út úr erminni Justin sagði að undirstaða þessa yndislega mat væri hversu vel hann hefði þvegið kartöflurnar og raðað þeim í pottinn fyrir mig. Fórum svo á leiksæd að hitta vinina. Liv vinkona mín var að koma heim úr ricksaw rally í Indlandi (http://madashatters2009.blogspot.com/) , ferlega skemmtilegt að heyra sögurnar hennar lið tapaði ekki og þau safnaði fullt af peningum fyrir góðgerðarmál svo allir eru sigurvegarar.  Við komum svo heim fyrir miðnætti eins og góðum krökkum sæmir. 

Í dag og í gær varð ég svo að vinna og læra eins og galin kona. Fór samt aðeins í búðir í gær með Ásdísi, Það var alveg ferlega sæt búð að opna í gær sem heitir Wanderlust. Sem var alveg nauðsynlegt þar sem kjólinn minn rifnaði á föstudaginn. Ég var að labba niður stiga og svo heyrði ég krtssh og kjólinn ónýtur. Þar fer gæða, uppáhalds flík og 40 dalir beint í ruslið. En... water, water everywhere but not a drop to drink.. Ótrúlega sætir kjólar og mig langar í alveg 15. Kannski seinna ef ég á fyrir því. 

Það var rugby æfing í gær. Ástraskar reglur. Eins og hollenskur vinur okkar kallar þetta "rugby with the fist". Þetta er brútal leikur! Liðið hans Justins samanstendur af honum og fullt af litlum kambódískum strákum sem voru sorphaugs-strákar en hafa fengið tækifæri til að gera eitthvað við líf sitt. Justin kom heim í einu stykki...svona næstum því illa bólgin á hægra læri en í góðum gýr á fullt af bólgu eyðandi með vodkaflösku.

 Við fórum á bar í gærkvöldi að hitta nokkra félaga, sem er nú ekki frásögurfærandi en... Ég horfði á fótbolta leik. Ekki bara einn heldur sex! Jább!! ég er sko ekki að ljúga. Við sáum klukkutíma af fyrri leiknum (man ekki hvaða lið það voru) og svo allan ManU og Bolton leikinn um leið voru fimm aðrir í gangi. Munar ekki um það!

Justin er núna úti á nýja hjólinu. Vona að honum gangi vel með bólgið læri og brjóti ekki neitt meira af öryggistólunum. Þegar hann er full dressaður lítur hann út eins og Teenage Mutant Ninja Turtle ! 

Best að læra meira og kannski hrista út eina eða tvær greinar fyrir dohop í leiðinni..

 Ást og yndislegheit alltaf hreint.

Þar til næst

p.s. ég var að fatta broskallana bara áðan   

 

Blóm og ferðalög

Ég ætti að vera að læra jafnvel að skrifa sundskýrslur eða ballet skýrslur, nú eða að plana næstu önn í sundinu og balletnum. Ekki má gleyma að vinna að verkefninu hjá Oríental. Sömuleiðs ætti ég að skúra og þvo fjall af þvotti En...það er svo langt síðan ég bloggaði að það fær að bíða

Justin átti afmæli fyrir 2 vikum, tuttugu og sjö ára unglamb. Ég bakaði köku. Hún misheppaðist smá, aðalega af því að hún neitaði að bakast. En hún var hryllilega góð. Bara svona venjuleg hvít kaka með balckberry sultu og súkkulaði krem búið til úr 55% súkkulaði og appelsínu líkjör. Ég bakaði líka smákökur með súkkulaði bitum og haframjöli. Og brauð, en það var eiginlega mest handa mér.

Við erum loksins komin með flug heim frá Sydney. Við verðum í 3 vikur í Ástralíu og erum búin að plana allt en bara gróflega. Phnom Penh-Bangkok-Melbourne-Adelaide-jól-keyra-Naracoorte-vín-keyra meira-Great Ocean Road-Point Break-Bells Beach-Patrick Swaze-Melbourne-Nýtt ár-Kampavín-veðkappreiðar í sveitinni-fæ ekki að vera með hatt-klappa kengúrúm-klappa emú-klappa kóala-borða emú og kangaroo-bíó-búðir-Sydney-Bondi-sigla-Manly-TeitiHart-Darwin-Singapore-Phnom Penh.
Ég hlakka rosalega til alls sem við ætlum að gera. Hlakka samt ekkert það mikið til að versla því ég þekki ekki búðirnar en ég verð að kaupa ný föt.. það er nú bara synd og skömm að vera hvít kambódísk eiginkona bankamanns í mölétnum fötum með eiginlega ónýta tösku. Justin ætlar að finna góðu Factory outletin fyrir mig svo ég geti keypt fullt Cheap and Best. Kannski hittum við líka The Wiggles því þeir voru að gefa okkur til að gefa Who Will fullt af dóti.

Eftir tvær vikur er frí hjá okkur, það er Vatnshátíð eða Water Festival. Það er ekki beint mín hugmynd að afslappandi fríi að vera föst í íbúðinni minni á fjórðu hæð og ef ég myndi hætta mér út myndi taka mig klukkutíma að labba það sem tekur 2 mínótur. Þannig að við ætlum til Siem Reap í nokkra daga, skoða Angkor í tuttugasta skipti og fara í fiskabað og slappa af við sundlaug. Ég verð að vera búin að læra allt fyrir þann tíma svo ég þurfi ekki að hafa áhyggjur af neinu nema að fara í bikini-ið og hvar kokkteilinn minn er.

Þegar við vorum að tala um þetta um daginn föttuðum við að við höfum aldrei farið til Siem Reap saman né til vestræns lands. Við höfum heldur aldrei farið að versla föt saman. Alskonar nýtt að gerast.

Ég var að kaupa blóm handa Justin í gær. Það mætti halda að fólk hafi aldrei séð hvíta manneskju kaupa 5 gladíólur. Það voru allavega 20 manns sem hópuðust í kringum mig á meðan ég skipaði sölukonunni fyrir um hvaða blóm ég vildi og hvað ég ætlaði að borga mikið fyrir. Ég kýldi næstum því einn. Hann spurði mig þegar ég var á leiðinni í blómabúðina hvort ég vildi moto svona 13 sinnum, ég neitaði "oday awkun" í hvert skipti. Þá varð hann reiður og sagðist vita sko hvar ég ætti heima og gæti alveg keyrt mig heim. Ég beið eftir blómunum og hann ásamt 5 öðrum moto köllum héldu áfram að bjóða mér moto. Ég hefði haldið að 20 neitanir væru nóg en greinilega ekki. Þeir hafa eflaust ætlað að þreyta mig niður og að ég myndi taka moto bara til að þeir myndu halda kjafti. Þeir fóru að kalla mig ljótum nöfnum á khmer... Þegar ég loksins fékk blómin í hendurnar og ætlaði að labba í Sorya til að kaupa í matinn héldu þeir áfram, allir ætluðu að keyra mig heim. Þannig að ég sagði að þeir væru með andlit eins og gamlir apar og ég myndi sko muna þá og aldrei taka moto hjá þeim, frekar myndi ég labba í hinn enda Phnom Penh en að fara með þeim.

Fyrir utan þetta er ekkert að frétta. ELT í fríi, sundið og balletin ganga vel... hamingja og yndislegheit.

Best að snúa mér að störfum eftirmiðdagsins.
Þar til næst

Trygging, þarftu virkilega á henni að halda?

Nýtt nýtt! Eftir mig! :D

http://blog.dohop.com/index.php/2009/10/01/insurance-do-you-really-need-it/

það kaldhæðnislega er að ég var ekki með tryggingu í mánuð.. en þá passaði ég mig líka voða vel.

njótið.

Kominn tími á upp-stefnumót

Langt síðan ég skrifaði síðast.. og það er fullt búið að gerast.

Ég er eiginlega alveg búin að ná mér eftir aðgerðina. Verð samt stundum óskiljanlega mikið þreytt, en það er þegar ég er búin að vera að allann daginn án þess að stoppa neitt. Örið mitt er tiltölulega lítið og mjög snyrtilegt, það eru allir voðalega hissa yfir því. Ég var mjg heppin að fá heila viku aukalega í hvíld því The Giving Tree gaf öllum starfsmönnum alla vikuna í frí fyrir Pchum Ben.

Við Justin fórum til Kampot og Keb yfir Pchum Ben hátíðina. Við áttum mjög góða og rómantíska daga að keyra um sveitina, taka myndir og borða krabba. Við sáum eitt magnaðasta sólsetur sem við höfum séð í Kambódíu, það var eins og atom bomba og alskonar litir sem eru venjulega ekki hér. Kampot er voðalega sætur bær, mjög fáir sem voru þar því allir héldu að vegurinn væri ónýtur. Hann var reyndar mjög holóttur og í slæmu ástandi, sem var mjög hressandi fyrir auma bumbuna mína. Ég vildi að við hefðum haft meiri tíma í Kampot, næst bara.
Við hittum 5 íslendinga í Kampot. Justin hefur sagt öllum að við hittum hálft Ísland í Kampot, hinn helmingurinn hafi þurft að vera eftir á Íslandi að mótmæla... Allavega þau sem við hittum voru Ásgeir sem var líka í Vogaskóla, hann var þar ásamt 2 strákum (Dóri og Elli) og 2 stelpum (Helga og Helga?) sem hann hafði hitt í Nha Trang held ég.. Nema hvað... Dóri og Geiri (unnusti hennar Lenu minnar) eru bestu vinir og við höfðum heyrt als konar sögur af hvort öðru.

Á miðvikudaginn byrjaði ég að kenna ballet. Þær eru svo krúttulegar stelpurnar sem ég kenni. Við vorum rétt búnar að syngja góðar góðar góðar tær, ljótar ljótar ljótar tær og standa aðeins í fyrstu stöðu þegar ég var spurð "Hvenær dönsum við alvöru ballet". Frekar erfitt að svara því, ætli ég verði ekki að hafa stopp dans næst. En við gerðum plié og tondué í fyrstu og annari stöðu, gerðum smá hopp og hneygðum okkur. Þeim fannst það víst voðalega gaman, foreldrar búnir að koma til mín ferlega sáttir og stelpurnar senda mér fingurkossa.

Ég held að það sé alveg öruggt að ég sé í alvöru kærustupari. Við fórum með málverk og ljósmyndirnar hans Justin í innrömmun og erum búin að vera að þræta hvar allt á að fara svo að heimilið okkar sé sem fallegast síðustu daga.
Ekki stoppar fjörið þar heldur héldum við fyrsta matarboðið okkar á laugardaginn. Við buðum Ádísi, Ben og dætrum í mat. Justin keypti mud-crabs og blue-swimmer crabs á markaðnum. Mud-crabs-arnir voru svo ferlega ferskir að þeir klifruðu útum allt í eldhúsinu okkar og við settum þá í kapphlaup eftir gólfinu áður en við settum þá inni í frysti til að svæfa þá. Nema krabbarnir neituðu að sofna. og einn var svo ferlega sprækur að hann kleip mig. Mér er ennþá illt!! Þess utan að vera með kramdann putta var mjög gaman hjá okkur.

Ætli ég verði ekki að hætta að fresta því að læra.. mér finnst æðislegt að vinna 3 verkefni í einu.

Já og ég er Erna dreki núna... Ég var ráðin sem erindreki eða Special Agent hjá The Oriental Travel ferðaskrifstofunni (www.theorientaltravel.com). Spennandi!!

MANDAY á Dohop

Meira nýtt! eftir MIG!

Þið þekkið þetta. coppí-peist á linkinn:

http://blog.dohop.com/index.php/2009/09/11/man-day/

Skellið ykkur á laxerandi, fjárfestið í spandex galla og komið í heimsókn fyrir MANDAY!

njótið

Flakkar um á spítthjólastjól

Já það væri óskandi, en ég á víst að labba eins mikið og ég get til að geta prumpað úr mér öllum vindi. Það sagði læknirninn allavega. Justin gefur mér hæfæv og segist vera stoltur af mér þegar ég prumpa og ropa eins og versti ruddi.
Ég var með botnlanga, ekki lengur.
Byrjaði á laugardagskvöldinu, nú er ég ekki vön að kvarta undan sársauka og bít bara á jaxlinn, þannig að þegar ég fór að hágráta af verkjum vissi Justin að eitthvað væri að. Ég var samt svo þreytt eftir langann dag að ég vildi bara fara að sofa og sjá hvernig ég yrði daginn eftir, hélt að þetta væru kannski bara meltingartruflannir.
Fórum á spítalann á sunnudagsmorgun, og ég fór í alskonar próf þar til ég var drifin inn á skurðstofu því botnlanginn var við það að springa. Klukkutíma seinna var ég öskuill og vildi fara á klósettið kallaði Justin feitann ameríkana því hann var í crocks og stórri skyrtu. Ég er nokkuð viss um að það hafi farið fram á ensku.. 4ml af morfíni seinna og ég var uppdópuð og hamingjusöm. Svo rak ég Justin heim, vildi ekki sjá hann, aðalega því ég vildi að hann myndi sofa sæmilega heima í staðinn fyrir á stól við hliðina á mér, grey Justin var svo uppgefinn og áhyggjufullur.
Á mánudeginum var ég á morfíni líka stórkostlega bólgin á maganum og sátt með lífið... eða svoleiðis. Þurfti að skipta um herbergi og gat fært mig á börurnar alveg sjálf! Það var MJÖG erfitt en ég gat það!
Hjúkkuköllunum fannst ég ferlega fyndin, ég brummaði alla leiðina að liftuni og svo bíbaði ég þegar við bökkuðum út úr henni.

Spítalinn sem ég var á er mjög góður, Royal Rattanak Hospital, kemur frá Thailandi og allar græjur. Læknirinn minn vann víst í St. Pete í Florida í rúm 30 ár. Herbergið mitt var eins og á fínu hóteli, með kitchenette og flatskjá og inn á baði var sjampó, sturtusápa, bodílótjón, sturtuhetta, greiða, tannbursti, bómullar pinni og sápa í mini pökkum eins og á hótelum. Maturinn var eins og á öllum spítölum, ógeð, svo Justin smiglaði alskonar inn handa mér. Fyrir rúmu ári hefði verið erfiðara að fá góða læknishjálp, ég hefði þurft að fara í sjúkraflug til Bangkok eða til Singapore. Mjög gott að það sé kominn góður spítali til Phnom Penh.
Sem betur fer borga tryggingarnar mínar fyrir þetta.. Ég keypti árstryggingu á rúmlega 400 dollara, botnlanginn kostaði tæplega 4000 dollara..

En það er allt í lagi með mig núna, er komin heim og líður bara ágætlega, svoldið aum og lítil í mér.. sem líður hjá. Vinnurnar mínar voru líka mjög góðar með þetta allt . ELT gaf mér 2 vikur í frí og Giving Tree sagði mér að koma when ever..

Núna er ég þreytt, minnsta hreyfing og áreiti tekur svo mikið á að ég verð að fá mér blund.