Í sól og sumaryl...?

Það er kalt og grátt og rigning sem kemur alstaðar frá og það er búið að rigna síðan í gær.. Mætti halda að ég væri á Íslandi yfir hásumar en ekki í Kambódíu á þurka tímabilinu. Mig langar að vera með vettlinga í sokkum og stígvélum það er svo kalt og leiðinlegt. Ég vona að veðrið batni sem fyrst! Af því að bæði það er leiðinlegt og því við erum að fara að fá grillið okkar sem var sent frá Ástralíu. Þar sem að við búum núna í íbúð með stórum svölum og frumskógi verður að hafa grill, annars gæti Justin ekki kallað sig Stralla! Sérstaklega því það er ekki auðvelt að grilla haldandi á bjórnum, regnhlífinni og töngunum þegar maður hefur bara tvær hendur.

Annars er nú ekki mikið að frétta.
...
Tvær íslenskar stúlkur komu í heimsókn í síðustu viku og eftir tvær vikur koma þrír aðrir íslendingar. Síðan koma nokkrir ástralir til okkar. Alltaf gaman að fá gesti :)

Heimilið okkar er svo gott sem tilbúið. Nema að þvottavélin neitar að vinda eða losa frá sér vatn þannig að ég er að bíða eftir að fá nýja. Sömuleiðis ætlum við að láta loksins verða að því að fá nýja hreingerningarkonu, við erum bæði að vinna frameftir og svo hef ég skólann þannig að það gefst enginn tími við að vaska upp eða sópa gólfið

Ég fékk 84% í kennslukönnun í ELT...það er mjög gott. Eina sem ég gerði vitlaust var að gefa ekki nógu mikla heimavinnu (ég gaf fjall á hverjum degi! og fékk rosalegar stunur og andvörp og kvartað í mér að þau hefðu ekki tíma) og ég tala ekki nógu hátt, þannig að núna öskra ég í nýja bekknum mínum. Já!.. ég er hætt að kenna 3b (9unda bekkjar ensku) og er farin að kenna 6a (12ta bekkjar ensku). Gaman. Samt erfitt að fá þau út úr skelinni og að fá þau til að tala í tíma. Það kemur allt einhvern daginn..

Skólinn minn er byrjaður. Ég fékk 7,5 fyrir vinnulag (klúðraði tveim verkefnum, annars hefði einkunin verið hærri), 8 fyrir inngang og 8,5 í etnógrafíu. Mér lýst bara nokkuð vel á áfangana sem ég tek núna, færri verkefni og þau eru dreifðari, núna þarf ég ekki að skrifa tvær ritgerðir í einu eða neitt.

Who Will gengur vel, Jane sem byrjaði það er reyndar farin aftur til Suður Afríku en það er gott fólk sem tók við, krakkarnir hressir og elska að læra þannig að það er allt gott og frábært. Við komum með fullt af lærdóms DVD sem The Wiggles gáfu Who Will og það mun koma að góðum notum.

NACA er samt við sig. Við erum reyndar ekki með neinn kennara þessa stundina. Vona að ég finni einhvern bráðlega en þau eru alltaf að lesa og gera krossgátur og orðaleiki þannig að það er gott og blessað útaf fyrir sig.

Já, lífið er ljúft.

Fluttningaævintýrið mikla

Það að flytja er sko ekkert grín. Við pökkuðum öllu dótinu okkar í kassa og töskur, seldum sófann því það var ekki möguleiki fyrir hann að komast upp stigana á nýja staðnum. Það var búið að bóka fluttningakalla og bíl til að taka allt dótið okkar því ég lofaði að ég myndi aldrei bera einn kassa enn upp neina stiga svo lengi sem ég bý í Kambódíu. Jæja, við komum frá Singapore klukkan 8 á laugardagsmorgun, og kallarnir áttu að mæta til okkar klukkan 11. Ég og Justin ákváðum að fara að kíkja á staðinn. Þá kom í ljós að það var allt harðlæst og enginn vissi hvar fjarstýringin að öryggishurðinni okkar væri. Ákveðin manneskja átti að vera búin að setja fjarstýringuna og fjóra aðgangspassa á skrifborðið hans Justins. Það kom í ljós eftir klukkutíma að reyna að ná í fólk að manneskjan sem átti að sjá um að koma lyklinum til Justins hafði sett hann í skrifborðsskúffuna sína og læst henni og farið út í sveit og það var búið að búa til einn auka aðgangspassa sem er ennþá ofan í skúffu hjá einhverjum sem er í fríi allavega út þessa viku. Hressandi! Endaði með því að það var brotist inn í skúffuna hjá þessari manneskju sem var með fjarstýringuna. Það var enginn sem gat sagt "Fyrirgefðu, ég gerði mistök, ég gleymdi að koma þessu til þín" Nei... það er ekki hægt, öllum, þar á meðal okkur, var kennt um þetta. Sem betur fer er Justin með einn passa en við getum ekki verið ein heima skyldi koma upp eldur... allavega á milli 16 og 8:30 því annars mun annað hvort okkar deyja. Það er mjög upplífgandi.

Þegar flutningakallarnir voru búnir að bera allt dótið okkar niður fjórar hæðir og upp aðrar fjórar gátum við farið að taka úr kössum. Við vorum bæði dauð uppgefin eftir stress kastið fyrr um morguninn en um leið og allt dótið okkar var komið urðum við svo spennt að koma öllu fyrir og eiga heima einhversstaðar. Vegna þess að allt sem við höfum verið í áður hefur verið eiginlega tímabundið, það er, við ekki verið viss um hversu lengi við ætlum okkur að vera í Kambódíu.

Nema hvað, við færðum mottu og þá stukku pöddur út úr drullunni sem var þar undir. Það tók góðan klukkutíma að spúla svalirnar sem voru svartar... gólfið sem kom undan er rautt... Mygla bakvið ferlega ljótar myndir og vatnsskemmdir. Brotin gólfflís, myglaður skápur biluð bjalla og þvottavél sem vindir ekki. STUÐ! en hinsvegar... ÆÐISLEG eldavél, Fullkominn ofn, fullt af plöntum og fataherbergi.

Núna eigum við bara eftir að hengja upp nokrar flíkur, henda 11 kössum, kaupa lök, straubretti, og þvottasnúru. Því lítil tík sem vinnu með Justin sem þénar 4 sinnum meira en ég og Justin til samans fannst að hann ætti fullkomlega rétt á því að taka allt út úr íbúðinni sem hann þurfti í nýja húsið hans sem bankinn borgar fyrir.. En það er önnur saga sem ég nenni ekki að fara inn í.

Annars var áhugavert að fara aftur í vinnuna í dag. Ekki búin að lyfta fingri í þrjár vikur og allt í einu þarf ég að fara að gera eitthvað. Það var svo sem ágætt, krakkarnir hressir og góðir. ELT byrjar á eftir. Ég held að þetta sé síðasta önnin mín, það er eiginlega of mikið að vinna fulla vinnu með fullu námi. Ég verð bara að klára þessa önn hjá ELT svo að þeir steli ekki 100 dollurum frá mér.

Og núna er verið að loka kaffihúsinu sem ég er á.

Þar til síðar!

Ástralía

Eftir þrjár æðislegar vikur í Ástralíu er ég komin aftur heim til Phnom Penh og er hálfnuð með flutningana í nýju tveggja hæða íbúðina okkar.

20. des flugum við til Melbourne í gegnum Taíland með AirAsia og Jetstar. Það var allt í lagi svo sem. Í Melbourne gerðum við alskonar, fórum í búðir og keyptum jólagjafir, lifðum af fyrstu Ikea ferðina okkar, fórum í bíó og drukkum Ástralskann bjór. Á Þorláksmessu fórum við í verslunnarmiðstöð og þegar við komum þangað spurði ég hvað erum við að fara að gera hér og Justin hafði ekki hugmynd um það svo við fórum bara í ráp þar til við urðum að bruna til St. Kilda hverfið í Melb. til að hitta Lee sem við kynntumst í Phnom Penh til að fara á skútuna hennar að sigla, við drukkum Mumm kampavín, borðuðum ostrur, rækjur, osta, jarðaber og súkkulaði, aðeins betra en að selja bækur í 13 klukkutíma í brennivíns og skötu fýlu. Besta var að ég fékk að keyra skútuna OG við sáum mörgæsir!... Á Aðfangadag flugum við til Adelaide, þannig að, ég var í loftinu þegar jólin hefðu átt að byrja.. en í Ástralíu eru jólin á jóladag. Vð fórum bara á pobbinn og borðuðum bestu önd sem við höfum bæði fengið í Kína-hverfinu í Adelaide. Alltaf stuð. Mér fannst reyndar ferlega skrítið að fara á bar og drekka GT á jólunum, en svona er þetta víst þar. Á jóladag aðstoðaði ég aðeins í eldhúsinu við að undirbúa hádegismatinn sem tók okkur 4 klukkutíma að borða. Kampavín, ostrur, rækjur, skinka, kalkúnn, kjúkklingur, ofnbakað grænmeti, kartöflur, jarðaber, hindber, ís, jólabúðingur, jólakaka, brandísmjör, brandírjómi, brandí brandí brandí. Á milli rétta og drykkja urðum við svo uppgefin að við urðum bara að leggja okkur út í garði því það var 30 stiga hiti og sól. Það var ljúft þar til Nigel (pabbi Justins) ákvað að henda brauðsósu á okkur. Hann er hress kall. Gjafir voru opnaðar. Ég fékk 2 pakka, fyrir utan það sem mér var sent frá Íslandi. Á annann í jólum fórum við að horfa á krikket. Ég fékk að prófa og var bara mjög góð, öllum að óvörum, í að hitta boltann. Skoraði nokkra fjarka og sexur. Justin bjó til eld og við grilluðum og drukkum öl í sólinni. Í Adelaide hitti ég kurteisasta almennings klósett í heimi. Það bíður mann velkominn og spilar tónlist svo þakkar það manni fyrir að nota sig.

Daginn eftir fórum við til Hanhdorf sem er þýskur bær fyrir utan Adelaide, stoppuðum á jarðaberja akri og í súkkulaði verksmiðju áður en brunað var til Naracoorte þar sem við ætluðum að eyða nóttinni hjá fjölskyldu vinum Justins. Þau eru bændur og rækta vín, hveiti og rollur. Vínið hefur verið valið það besta í sinni sýslu og unnið blind próf tvisvar sinnum í röð, ekki slæmt það. Það var gaman að fara á sveitabæinn. Ég fékk að keyra fjórhjól, leika við hunda, spila tennis og alskonar.

Og þá tók langa keyrslan við. Við keyrðum frá Naracoorte til Apollo Bay. Okkur var sagt að það tæki 3-4 tíma að keyra. 8 klukkutímum seinna komum við loksins til Apollo Bay. Við keyrðum Great Ocean Road og sáum postulina 12 sem eru reyndar bara 6 eða 8 núna. Þar sá ég líka fyrsta kóalann. Hann var að rölta yfir götuna og við keyrðum næstum því á hann! Sem betur fer gerðist það ekki. Nú þegar við loksins komum á áfanga stað vorum við uppgefin. Við gistum í húsi sem móðursystir Justins, börn og tengdabörn leigðu yfir jólin. Við sváfum við risastórann glugga með ótrúlegu útsýni yfir sjóinn, ströndina og stjörnurnar, hina nótina var okkur svo kalt að við kveiktum eld. Það getur verið gasalega rómó að gista á gólfinu í húsi með 6 öðrum. Við fórum á ströndina og reyndum að veiða fisk og sólbrúnku. Um kvöldið sáum við allavega 20 kóala og nokkra drop bears sem réðust ekki á okkur sem betur fer!

Til að komast aftur til Melbourne tókum við rútu og lest 30. des. Við vorum rétt yfir nýja árið í Melbourne og á ný árs kvöld var það frekar rólegt kvöld. Við grilluðum í rigningunni og borðuðum pulsur með öðru pari og drukkum freyðivín. Flugeldarnir voru frekar lélegir en allt í lagi. Svo fórum við bara heim til tölulega snemma. Við ætluðum að fara á kappreiðar á ný ársdag en fólkið sem ætlaði með okkur var veikt svo það varð ekkert úr því, við fórum bara í göngu um skrúðgarða Melbourne og tókum því rólega.

Annan janúar flugum við til Sidney þar sem við vorum síðustu vikuna okkar í Ástralíu. Við gerðum nú ekki mikið þar. Ráfuðum um miðbæinn, keyptum jólafjöfina mína frá Justin (kjóll og skyrta og sjávarrétta veisla með sverðfisk, ostrum, rækjum og kræklingar), ég fékk tölvuna mína viðgerða alveg frítt og við komumst að því að ég er mjög góð í lawn bowls. Skemmtilegast var þegar við keyrðum til Manly og Freshwater strandana og eyddum deginum þar. Justin fæddist í Manly sem, áður en hann fæddist, hét bara The Beach eða Ströndin. En því hann fæddist með bringuhár varð að breyta nafninu. Til að komast heim, því Moira (mamma Justins) keyrði okkur, tókum við ferjuna, á leiðinni höfðum við gott útsýni yfir Sydney höfnina, brúnna og óperu húsið. Á föstudaginn var pakkað og farið upp á flugvöll, ég var með 9 kíló þegar ég kom til Ástralíu en 18 þegar við fórum, ekki slæmt :)

Við vorum alltaf að hitta fólk með furðulegustu tengsl til okkar. Einn var hálfur Kambódi, besti vinur annars býr í PP og kenndi box með boxara sem við þekkjum, Emiliana Torrini var með tónleika bæði þegar ég var í Melbourne og í Sydney, enn annar er að fara til Íslands í sumar og svona mætti lengi telja!

En núna erum við komin heim til Kambódíu, 4 kílóum feitari og flutt inn í nýja íbúð sem er á 4-5 hæð með engri liftu. Eldhúsið og stofan eru tilbúin, fataherbergið er að klárast og svalirnar eru eftir. Við fáum grill sent frá Ástralíu bráðum.
Íbúðin var ógeðsleg þegar við komum inn, lyftum upp mottu sem var undir kaffi borðinu það var sentímeters þykkt lag af drullu og ógeði og risa pöddum sem ég hef aldrei séð áður. Þannig að gærdagurinn var hressandi.

Á morgun byrjar vinnan aftur. Það er skemmtilegt. Efast um að við getum farið ofan í sundlaugina því það er svo kalt hérna, þó ekki eins kalt og var í Ástralíu flesta dagana sem við vorum.

Jæja, ég ætla að halda áfram að taka upp úr kössum.

Gleðilegt nýtt ár!